Núna er árið 2 e. m.

sem þýðir að þetta er annað árið sem minn árgangur í lagadeildinni þarf ekki að gera misserisverkefni, eða missó eins og það er líka nefnt. Það er ekki laust við að maður öfundi 1. og 2. árs nemana pínuponsu því það jafnast ekkert á við góðan misserishóp og allt sem honum fylgir. Fyrsta missóið mitt var fremur óhefðbundið verð ég að segja, við vorum 5 af 1. ári og einn 2. árs nemi. Það sem bjargaði okkur var að þessi ákveðni 2. árs nemi, Sigurrós Lilja Snillingur, var bara með þetta allt á hreinu og leiddi okkur hin í gegnum þetta skref fyrir skref eins og sannur herforingi.  – Rannsóknaráætlun, heimildir, dómar, íslensk lög, norsk lög, dönsk lög, sænsk lög (guði sé lof fyrir Björn Hjaltason), viðtöl, Viddi Lúdd, Bjössi að grípa fram í fyrir þeim sem hann tók viðtal við (híhí), allir að grípa fram í fyrir öllum, rifrildi, kælingagöngutúrar, hlátursköst, Halldór Þormar snilldarpenni, setningin ógurlega sem enginn skyldi, að finna heimildir eftir á, skil, málsvörn, blóð, sviti og tár, Biggi Magg í jakkafötum og Ástráður að teikna dúllur á blað – Herdís fundarstjóri. Hvað er hægt að hugsa sér betra? Lilja, Halla, Birna, Halldór og Bjössi – takk fyrir fyrsta missóið, það var frábært 🙂