Hér með upplýsist hvað ég gef Tóta í jólagjöf:

þar sem  hann les aldrei bloggið mitt þá get ég alveg sagt ykkur það, það er sko „/&%&$%“ GLÆTAN, ég nefnilega sá hann kíkja á bloggið mitt um daginn þegar hann hélt að ég væri ekki að horfa híhíhí!!!

Annars er allt ágætt að frétta, eitt próf eftir og ég er í letistuði, nenni ekki neinu, ákvað þess vegna að blogga. Bara eitt vandamál, hef ekkert að blogga um. Nú, þá er bara að skálda eitthvað, hmmm látum okkur nú sjá (hugs-hugs-hugs) AHA, get sagt ykkur brandara, en hann er ekki fyrir viðkvæmar sálir (Mattý)

Einu sinni var súperman á flugi heim eftir velheppnaða kisubjörgun. Hann er ekkert að flýta sér þar sem sólarlagið er svo fallegt og hann bara svona líka ánægður með lífið og tilveruna. Nú, þar sem hann flýgur fyrir ofan eitt háhýsið sér hann þennan líka gullfallega kvenmann á þakinu, liggjandi á bakinu með útglennta fætur – kviknakin. Súperman hugsar sér gott til glóðarinnar: ,,sko, ef ég nota súpermáttinn minn þá get ég afgreitt þessa dömu án þess að hún taki eftir því – haha, best ég geri það“. Og það gerði Súperman, hann flaug á súperhraða, skellti sér í fang konunnar, píp, og flaug aftur burt.

Nakta konan varð hans aldrei vör en fann þó að eitthvað hafði gerst. ,,Hvað var þetta?“ sagði konan. Þá sagði ósýnilegi maðurinn: ,,ég veit það ekki en djöfulli er mér illt í rassinum!“

Kveð að sinni, njótið helgarinnar.